Επικίνδυνο κράτος

Πολλοί εξ ημών και υμών, δεν θα παραδεχθείτε ποτέ αυτόν τον τίτλο. Τοποθετημένοι καθώς είστε σε θεωρίες που τις δέχεσθε ως αληθινές, σίγουρα ποτέ δεν θα μπορέσετε να αγγίξετε αυτό το θέμα, πόσον μάλλον να ασχοληθείτε και να ανακαλύψετε *κοινά δαιμόνια*. Όπως και να ‘χει όμως, εναπόκειται στον καθένα μας να ερευνήσει, να θέσει ερωτήματα και να εγείρει αμφιβολίες, στο κατά πόσον το κράτος λειτουργεί προς όφελος των πολιτών.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων, υπάρχει διάχυτη η εντύπωση πως το κράτος είναι η ανωτέρα έκφραση για την ύπαρξη μας και πως τα άτομα που χειρίζονται τα θέματα μας, όπως και οι θεσμοί, είναι εκ των πλέον απαραίτητων μέσων για την εύρυθμη λειτουργία και συνέχεια. Αβασάνιστα , λοιπόν και χωρίς ερωτηματικά δεχόμαστε μια κυριαρχία επάνω μας, καθιστάμενοι ούτως υποτελείς. Υποτελείς τίνος;; Του κράτους, θα απαντήσει κάποιος. Ποιος και τι είναι το κράτος;; η επόμενη ερώτηση. Χμμμ!!Δύσκολη απάντηση.

Λοιπόν απλά και ξάστερα, κοινή παραδοχή είναι πως δεν γνωρίζουμε τι είναι κράτος και μάλιστα κυρίαρχο. Αυτό που έχουμε κατά νου, είναι οι αρχές που κουμαντάρουν το βαπόρι και τους παραχωρήσαμε πολύ έδαφος. Έτσι ο πολίτης εννοεί κράτος τον ΠτΔ, τον Π/Θ, το κοινοβούλιο, τα ανώτατα δικαστήρια, τα πολιτικά κόμματα, τους συνδικαλιστές, το ιερατείο, τις ισχυρές επαγγελματικές ομάδες, τον υποτιθέμενο πνευματικό κόσμο. Ακόμα κράτος εννοούμε και τις αναρχικές ομάδες, τους γνωστούς άγνωστους, την παρέα των Εξαρχείων, τους καταληψίες κτιρίων. Κράτος οι ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα ασφαλείας κλπ.

Τώρα αν κοσκινίσουμε όλους αυτούς, το μεγαλύτερο ποσοστό δυστυχώς μόνον κράτος δεν αντιπροσωπεύει. Είναι κατασκευάσματα, μηχανισμοί και εφευρέσεις ελέγχου, καθοδήγησης και αναγκαστικής επιβολής πρακτικών και συνθημάτων, στους πολίτες. Είναι η αλλοίωση της αλήθειας αφού κατατάσσει τον άνθρωπο στις χαμηλές βαθμίδες και αναγορεύει τους υποτιθέμενους θεσμούς στον υπέρτατο βαθμό. Και οι πολίτες, έτσι έμαθαν από τους παλαιότερους, έτσι πορεύονται και έτσι θα μεταδώσουν στις επερχόμενες γενιές, τον ιό της παραφροσύνης.

Το επικίνδυνο κράτος είναι μια συμμορία ανεύθυνων, ταχυδακτυλουργών και παρανοϊκών δολοφόνων του λαού. Μια εγκληματική κυβέρνηση διεξάγει εις βάρος μας έναν υβριδικό πόλεμο. Τηλεόραση, ραδιόφωνο, τύπος γενικά, βάλλουν κατά ριπάς, αφού αμείβονται πλουσιοπάροχα.

Η ΥΒΡΙΣ εγκαταστάθηκε και οργιάζει. Απειλές πανταχόθεν για κλιματική κρίση, οικονομία και ανασφάλεια. Φυσικές καταστροφές προμελετημένες, κάμψη των αντοχών μας, τέλος φυσιολογικών και αναγκαίων υγιών αντιδράσεων. Υγειονομικοί μονόδρομοι, φορολογικοί αιφνιδιασμοί. Το σημερινό κράτος είναι μια τέλεια συγκεκαλυμμένη τυραννία. Δηλητήριο σε συσκευασία δώρου.

Αυτή λοιπόν, η εγκληματική οργάνωση, το επικίνδυνο κράτος, όταν διαβλέπει το επερχόμενο τέλος του, γίνεται ακόμα πιο άγριο, δολοφονικό. Είναι η ΑΤΙΣ.

Οι πολίτες καταλαβαίνουν πλέον τι συμβαίνει και αρνούνται την συμμετοχή στο παιχνίδι του αφανισμού τους. Αναγνωρίζουν τους δολοφόνους και καταλογίζουν ευθύνες. Η ΝΕΜΕΣΙΣ είναι εδώ.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και ο μόνος τρόπος είναι να ληφθεί πανελληνίως η απόφαση για την ένωση μας. Η μόνη γενναία πρόταση που θα αλλάξει την μοίρα μας και θα απογειώσει την Εθνική μας πορεία είναι η Ελλήνων Συνέλευσις. Τα πολιτικά πειράματα απέτυχαν οικτρά.
Το Φως ανατέλλει με τους Συν Έλληνες.

Και μαζί πορεύεται και η ΤΙΣΙΣ. 

Χρήστος Κράγιας